The Good Things We Do Today, Is The Happiness For Tomorrow!

6 July 2012

Alahai Miko

ahai Miko.....

   Nie lah 1st time aku nk bela anak kucing..asalnya kesian,lama-lama jadi sayang la pulak.. bak kata orang tak kenal maka tak cinta la kan..Mesti pelikkan bila orang yang tak suka kucing tu (aku lah yang dimaksudkan tu) tiba-tiba excited lebih pulak dengan kucing. Tapi kisah aku dan Miko ni ada sejarahnya.

Al
jeng..jeng..jeng..jeng..jeng...

     Suatu hari tu hujan lebat giler kat luar rumah.Time tu pulak aku tengah tidor sebab malam tu aku kerja shift malam.Tengah-tengah syok aku b'mimpi, bunyi anak kucing yang mengioownn ngioownn  mengganggu..
haiisshh..anak kucing mana la pulak..macam dua ekor lak tu bunyi..aku pun pergi lah buat siasatan ala-ala X-file sikit. Jengah ke dapur, lagi kuat bunyi anak-anak kucing tu. Time tu hujan pun dah reda sikit. Intai punya intai, rupa-rupanya ada dua ekor anak kucing ditinggalkn ibunya di belakang mesin basuh aku..

     Naik seram pulak aku.Ibu kucing nye tak der pulak, hanya dua ekor anak ditinggalkan kat situ. Di sebabkan aku memang tak suka anak kucing atau lebih tepat lagi haiwan-haiwan yang berbulu ni, aku bawak lah keluar anak-anak kucing tu dari rumah aku dengan tangan yang berbalut plastik. Eeee...

    Mula-mula aku keluarkan salah seekor daripada kucing tu ke depan rumah. Rupa-rupanya mak dia ada kat depan tu. So aku pikir, mungkin sebab hujan lebat tadi kot, dia tumpangkan anak dia kat dalam rumah aku. Terus je mak dia dapatkan anak dia yang tengah mengeowwn ngeown tu. Aku pon pegi lah dapatkan lagi seekor anak dia yang masih tinggal kat dalam rumah tu.Aku letak lah dia kat depan (tempat sama dengan kucing yang first tu).Aku tengok mak dia buat derrkk je. Tak pulak dia pegi dekat dengan anak dia. Aku tengok kat bawah dia ada anak kucing yang first tadi. Mungkin dia takut kot...So aku pon tutup la pintu serapat-rapatnya supaya diaorang tak masuk lagi ke dalam rumah kami...

   Selepas beberapa ketika, aku intai lagi kat luar sebab bunyi anak kucing tu masih kedengaran dan mengganggukan. Rupa-rupanya mak nye dah tak ada kat situ. Aku nampka anak kucing tu kesejukan dan kelaparan. Tapi aku tak boleh nak buat apa sebab aku tak reti nak pegang-pegang kucing tu.

    Dua hari anak kucing tu dibiarkan servive seorang diri kat luar, tanpa makanan dan mak nye. Kesian pulak aku tengok. Jadi aku pun start la bagi dia minum susu dan sediakan tempat (kotak) untuk dia tido. Niat asal aku just nak bagi perlindungan kat dia sampai dia pandai servive sendiri aje.Tak sanggup la plak rasenye nak biarkan kucing tu mati macam tu je.



    Sekarang dah dua minggu Miko bersama kami. Dia pon dah makin sihat dan membesar. Di sebabkan Miko dah pandai jalan jauh-jauh, aku tempatkan lah dia kat dalam rumah aku ni supaya lebih safety. Dia pun dah mula pandai makan sekarang ni. Manja pon ada jugak.Tempat tido Miko pon aku selalu bersihkan. Badan dia pon selalu aku bersihkan.Yelah kan tinggal dalam rumah sama-sama mesti lah kebersihan nak kena di utamakan..Miko dah jadi sebahagian daripada kami.Kami dah mula sayang pada Miko. Terutamanya si Dia.Macam-macam dia pikir nak beli tuk Miko. Tapi aku rase cam membazir je..sekarang ni Miko masih belum pandai berak sendiri lagi. Jadi kami lah yang kena bantu Miko. Banyak blog-blog yang membincangkan pasal kucing ni kami search. Sebab Miko ni asyik bising je. Aku pun tak tau apa yang dia nak. Tapi sekaang, kami dah mula memahami Miko sikit-sikit. Sayang la pulak pada Miko. Terus je niat nak lepaskan dia dulu tu hilang...hehehehe..

No comments :

Post a Comment